Knappe promotie Ciko senioren
Door Simcha van Collem
In 2026 worden bij de competitie alle seniorenvrouwen- en mannenploegen samengevoegd, en komt het gecombineerde team uit in de divisie van het hoogst geplaatste team. Na het grote succes en de promotie vorig jaar kwamen de Ciko-mannen dit jaar uit in de 2e divisie, terwijl de vrouwen zich in 2024 hadden verzekerd van lijfsbehoud in de 1e divisie. Het doel was dus duidelijk: in 2026 samen met Ciko minimaal uitkomen in de 1e divisie.
Er waren dus meerdere scenario’s mogelijk om dit te bewerkstelligen. Op voorhand leek het meest voor de hand liggende scenario dat de vrouwen zich opnieuw zouden handhaven in de 1e divisie. Helaas bleek al snel dat de vrouwen er door omstandigheden dit jaar niet in slaagden een compleet team bij elkaar te krijgen, en volgde voor hen directe degradatie naar de 2e divisie. De druk kwam daarmee volledig op de schouders van de mannen terecht. Als zij promoveren komt het gecombineerde team volgend jaar alsnog in de 1e divisie uit.
Een paar maanden eerder begonnen de mannen dit seizoen onbevangen aan de competitie. Na hun promotie van de 3e naar de 2e divisie vorig jaar, was het een beetje gissen waar ze nu precies stonden in het veld. Maar na de eerste wedstrijd was dat meteen duidelijk: een vierde plek betekende dat ze wel degelijk opnieuw mee konden strijden voor de winst. En na de tweede wedstrijd al helemaal: het gat naar de nummer 1 was nog maar 90 punten (wat akelig weinig is op een totaal van ruim 17.000 punten). In de derde en laatste wedstrijd bleek het uiteindelijk net niet genoeg te zijn voor directe promotie. Ciko eindigde in een spannende strijd als derde en dat betekende dat de promotiewedstrijd in september net als vorig jaar als laatste strohalm fungeerde.
Maar ja, die wedstrijden in september zijn niet ideaal voor baanatleten. Pijntjes en blessures vanwege het lange wedstrijdseizoen, gebrek aan vorm vanwege de vakantie, verkoudheidjes door het steeds kouder wordende weer: allemaal factoren die meespeelden en het maken van de opstelling keer op keer moeilijker maakten. Afmelding na afmelding zorgde ervoor dat de moed bij veel atleten dan ook al een beetje in de schoenen was gezakt. Een top 3-klassering bij de promotiewedstrijd was nodig voor promotie, maar de meesten zagen dat eigenlijk al niet meer gebeuren. Toen twee dagen van te voren de zelfgemaakte prognoses werden gedeeld met het team, dachten velen van hen zelfs dat het door de ploegleider uit z’n duim was gezogen. Maar de prognoses logen er niet om: Ciko stond op een derde plek, maar het scheelde erg weinig met de teams onder hen.
Tijdens de wedstrijd presteerde Ciko goed. De meesten haalden ruim hun verwachte niveau, en anderen wisten ondanks de ietwat tegenvallende prestaties toch een goede klassering op hun onderdeel veilig te stellen, wat een mooi aantal punten opleverde. Michael en Jurre liepen ondanks een pijnlijke achillespees en gebrek aan fitheid goede 100 meters, Noah had – ondanks zijn monsterdag van 400m, 200m en 4x400m – oneindig veel energie, junior Daan liep met een sterke 400m naar een mooi PR en liet deze topvorm tijdens de estafette nogmaals zien, Hans liep als 400m loper in marathontraining een paar dagen na z’n vakantie toch maar de 800m, Connor haalde als nieuwste Ciko-lid (sinds een paar dagen) goede punten op de 1500m, Sem en Tim wisten de harde wind te trotseren tijdens de 5000m, Simcha kwam al koprollend over de finish na de 400m horden en pakte op vier honderdsten van een seconde toch nog een extra puntje, Peter en Stijn sprongen ondanks gebrek aan fitheid toch hoog, Antonny sprong met z’n laatste krachten op zowel het ver- als het hinkstapspringen naar heel veel punten, David zat op het verspringen maar een paar centimeter van zijn PR, Simcha en Jurre stootten allebei de kogel ver weg, en Patrick wist ondanks zijn langslepende elleboogblessure op zowel het discuswerpen als het kogelslingeren boven verwachting te presteren.
Maar andere teams leken het net iets beter te doen en nog meer boven zichzelf uit te stijgen. De hele dag zat Ciko zo rond de vijfde plek, en de derde plek leek toch erg ver weg. Op een gegeven moment leek het er zelfs op dat de atleten meer oog hadden voor de WK atletiek – die op meerdere telefoontjes nauwlettend werd gevolgd – dan voor de prestaties van hun eigen teamgenoten. Gelukkig was de WK net op tijd afgelopen, zodat de atleten zich weer konden focussen op het restant van hun eigen wedstrijd. Voor de afsluitende 4x400m estafette stond Ciko nog steeds vijfde. Boven hen stond Hellas met een gelijk aantal punten, en Olympus met een voorsprong van 4 punten. Maar er was goede hoop: Ciko had een ijzersterk team klaarstaan voor de estafette en had Evan, hun snelste 400m loper, gespaard zodat hij à la Femke Bol met frisse benen de laatste leg van de 4x400m kon lopen. En na wat speurwerk leek het estafetteteam van Olympus niet heel sterk: hun punten waren voornamelijk op het werpen gehaald, maar op sprintonderdelen lieten ze flink wat liggen. Het doel was dus duidelijk: voor Hellas eindigen en een groot gat creëren met Olympus. De spanning was om te snijden en de rest van het team stond – in sommige gevallen al springend van de zenuwen – de volledige drie minuten-en-een-beetje met verhoogde hartslag en gierende zenuwen toe te kijken. Direct na het startschot verliep alles volledig volgens plan. Daan haalde meteen Olympus in, en Noah, Hans en Evan wisten deze voorsprong uit te breiden en ook Hellas achter zich te houden. Ciko kwam als tweede over de finish. Daarna was het afwachten geblazen op de officiële resultaten. De website werd elke seconde gerefresht tot daar de verlossende woorden kwamen: “BOYS, WE ZIJN DERDE!”. Een orkaan aan vreugde-explosies barstte los. De Ciko-mannen zijn volledig op eigen kracht in twee jaar gepromoveerd van het laagste niveau naar de 1e divisie, en hierdoor komen de Ciko-vrouwen en -mannen volgend jaar samen uit in de 1e divisie.
Dat Ciko volgend jaar in de 1e divisie uitkomt, is echt iets om trots op te zijn. Boven ons zit alleen nog het NK Teams, waar Nederlandse topatleten vaak worden betaald door de teams om voor hen uit te komen. Ciko zit daar dus net onder, met eigen atleten, puur op teamgeest, inzet en plezier. Op naar een welverdiend off-season voor de atleten, en een prachtig seizoen volgend jaar in de 1e divisie.
De serie indelingen en uitslagen kan je hier vinden.
